Duralım öylece…

Duralım öylece…

1544 1024 Ozan Kuzu

Bir önemi yok, gözlerimiz bile yalan söylemeyi öğrendikten sonra bir önemi yok. Anlatmaktan korkarak titreyelim gecenin ortasında birlikte. Görmeyelim ve duymayalım, duralım öylece.
Yağmurlu bir gecede ıslanalım birlikte bir ağacı siper almaya çalışırken ve duralım öylece. Göğe bakalım yıldızları görebilirmişçesine. Sırılsıklam olana kadar ıslanalım ama o ağacı siper almayalım.
Film gibi yaşayalım birkaç dakika boyunca, ahmaklar gibi ıslanalım. Ve duralım öylece. Üzerimizdeki kıyafetler vücudumuzla bütünleşirken birbirimiz yerine göğe bakalım ve küçük çocuklar gibi ağzımızı açalım ki damlaları yutabilelim. Bir ürperti girsin ardından, önce bana sonra sana. Ve duralım öylece. Diken diken olan mizaçlarımıza aldırmadan duralım öylece. Aramızdaki santimler büyüdükçe büyüsün geceyle birlikte ve yağmur hiç yavaşlamasın. Yaprakların hışırtılarını işitelim damlaların sesiyle. Ve duralım öylece…

Leave a Reply