Ruveur

Bir önemi yok, gözlerimiz bile yalan söylemeyi öğrendikten sonra bir önemi yok. Anlatmaktan korkarak titreyelim gecenin ortasında birlikte. Görmeyelim ve duymayalım, duralım öylece. Yağmurlu bir gecede ıslanalım birlikte bir ağacı…

Pazartesi Kalbim patlamaya hazır bomba, ellerim bir saniye bile nefes almak için durmadan sağa – sola – yukarı – aşağı hareket ediyor, ağzımı açarsam bütün organlarım kaçacak gibi, kafamın içi…

kün dedin her şey o gün başladıbeyaz bir oda papatyalar beyaz çarşaflı yatak bir ağacın altına oturmuş piramitleri düşünüyorumpeygamberler firavunlar teker teker ölüyorflamel gülümsüyor sonra joseph cartaphilus. yanmak acıtır diyorlar…

sabaha karşı 3’tü yola çıktıklarında  altlarında belki 15 yaşında bir araba  hiç olmadıkları kadar mutluydular hiç olmadıkları kadar özgür  akıllarında yoktu tek bir düşünce ne gelecek ne geçmiş  sadece şimdiydi…

Başının üstünde kara bulutlar taşıyordu. Simsiyah kurşun gibi ağır bulutlar. Oysa öncesinde her zaman güneşliydi havası. Girdiği ortamı aydınlatan tarzda bir güneşti onunki. O kadar parlaktı ki güneşi, başkalarının bulutları…

Art can be found in the most unexpected of places, and in the midst of this mind-numbing quarantine, I have come across an old memory. This memory was of something…

Koca bir şehir tarafından kovalanıyorum. İnanması güç, fakat gerçek. Yanımda iki kahve bardağı kaçıyorum buradan; hem de kazanmışım, kazanmamışım hiç umursamadan. Çünkü öğrendim daha dün, büyük değilmişim o kadar. Hayır,…

Artık hepimizin etiketleri var. İyi veya kötü, kendimizi oldukça kısa bir şekilde tanıtmak zorundayız. Ne yapabilirim? Neye sahibim? Neyin bir parçasıyım? Nelerden korkuyor veya utanıyorum? Baskı noktalarım nedir? Bunlar gibi…